شبکه بازویی و آسیب آن

شبکه بازویی و آسیب آن

شبکه بازویی یاbrachial plexus

از به هم پیوستن شاخه های قدامی اعصاب نخاعی گردنی پنجم تا هشتم و اولین عصب سینه ای ایجاد میگردد.این شبکه حاوی رشته های عصبی مختلف جهت انتشار در پوست،عروق،مفاصل و ماهیچه های اندام فوقانی است.

اعصاب اصلی شبکه بازویی شامل:موسکولوکوتانئوس،مدین،اولنار،رادیال هستند که جز شاخه انتهایی شبکه محسوب میشوند.

از دیگر اعصاب این شبکه میتوان به سینه ای بلند و پشتی،سینه ای خارجی و داخلی،پوستی بازویی داخلی،پوستی ساعدی داخلی،کتفی پشتی،فوق کتفی،تحت کتفی فوقانی و تحت کتفی تحتانی اشاره کرد.

اعمال اعصاب شبکه براکیال شامل:

1.تامین حس پوست و ساختمان های عمقی مانند مفصل ها

2.تامین اعصاب حرکتی عضلات

3.تنگ کردن قطر عروق از طریق الیاف سمپاتیکو ...

آسیب های شبکه بازویی معمولا به علت ضربات شدید به سر و گردن ایجاد میشوند.شایع ترین آسیب ها تصادف با وسایل نقلیه،سقوط از ارتفاع و حوادث ورزشی است.

کشیدگی یا فشردگی در موارد جدی و یا پاره شدن اعصاب منجر به آسیب به شبکه میشوند.بچه ها نیز هنگام تولد گاهی دچار آسیب شبکه بازویی میشوند.

علائم در آسیب دیدگی های خفیف مثل کشیدگی یا فشردگی اعصاب شامل احساس وارد شدن شوک الکتریکی به بازو یا سوزش است و ضعف و بی حسی در بازو.

در آسیب های شدیدتر مثل پارگی یا قطع اعصاب علائم شامل ضعف یا ناتوانی در عضلات دست،بازو،شانه و فقدان کامل حس و حرکت در اندام فوقانی میباشد.

علل ایجاد آسیب ها همانطور که گفته شد میتواند شامل ورزش های پربرخورد مثل راگبی،

زایمان دشوار(بر اثر وزن زیاد نوزاد یا طول کشیدن زایمان ممکن است شانه های نوزاد در کانال زایمان فشرده شود و این فشردگی احتمال ابتلا به فلج ارب(erb)را افزایش میدهد.)

تروما مثل تصادف،برخورد گلوله یا زخم عمیق

معالجه سرطان یا تومور:رادیو گرافی یا پرتو درمانی که در ناحیه قفسه سینه انجام میشود ممکن است باعث آسیب به شبکه بازویی شود.

از عوارض ثانویه آسیب شبکه میتوان به:خشکی مفاصل،درد،بی حسی،آتروفی عضلانی و معلولیت دائمی اشاره کرد.