کودکم به اسمش واکنش نشون نمیده !ایا اون اختلال اوتیسم داره؟

اختلالات طیف اوتیسم (ASDs) مجموعه پیچیده ای از شرایط است که در سال های اخیر شاهد افزایش موارد این اختلال در کودکان هستیم آنها با مشکلاتی در زمینه های اصلی ارتباطات اجتماعی و زبان، همراه با رفتارها و علایق محدود و تکراری مشخص می شوند

اگرچه تا حد زیادی از نظر ژنتیکی تعیین شده است، ما هنوز همه علل ASD را درک نکرده ایم.

در حال حاضر هیچ درمانی در دسترس نیست. بنابراین بهترین شواهد تا به امروز به شناسایی زودهنگام و مداخله رفتاری به عنوان بهترین راه برای به حداقل رساندن اثرات این شرایط بر کودک در حال رشد اشاره دارد.

کودکی که وقتی اسمش را صدا می‌زنند پاسخ نمی‌دهد یا نشانه‌ای از تقلید از رفتارهای دیگران مانند کف زدن و دست دادن نشان نمی‌دهد و در عوض به نظر می‌رسد درگیرکارهای خودش است باید حتما مورد بررسی قرار بگیرد.

نکته:

عدم واکنش به اسم تنهایی نشان دهنده ی اختلال اوتیسم نیست و سایر نشانه های ارتباطی ،رشدی و رفتاری در کنار همدیگر می تواند متخصص را به سمت تشخیص این اختلال سوق دهد .اما هرچه که هست عدم واکنش به اسم نشان دهنده ی آن است که این کودک کاندیدای مداخله زودهنگام است (مداخله های گفتاردرمانی ،روانشناسی و کاردرمانی ) این کودک باید به حلقه اجتماعی بازگردانده شود تا بتواند شروع به یادگیری از دیگران کند.

چرا واکنش به اسم در کودکان مهم است ؟

کودکانی که دارای تاخیر های اجتماعی قابل  توجهی هستند،معمولا صحبت ها و موقعیت ها به اسم خود واکنش و توجهی نشان نمی دهند!

در واقع، شواهد فزاینده‌ای وجود دارد مبنی بر اینکه مداخلاتی که      درسال‌ های  اول زندگی آغاز شده‌اند، در حالی که انعطاف‌پذیری مغز بیشترین میزان را دارد، می‌تواند نتایج رشد کودکان را به حداکثر برساند. به عنوان مثال، یک مطالعه در سال 2011 در ایالات متحده نشان داد که مداخله رفتاری اولیه و فشرده می تواند مغز را "عادی" کند - اگرچه این مطالعه برای تایید نتایج نیاز به تکرار دارد.

موانع تشخیص زودهنگام

علیرغم افزایش احتمال پیامدهای رشد مثبت ناشی از مداخله زودهنگام، بسیاری از متخصصان از ابراز نگرانی با والدین کودکان بسیار خردسال محتاط هستند و ادعا می کنند که آنها "آماده نیستند" بشنوند که مشکلی در رشد فرزندشان وجود ندارد.

و به نوبه خود، والدین اغلب نگران «برچسب زدن» به فرزندشان از سنین پایین هستند. این دودلی ها با هم، موانعی برای نتایج بهتر برای کودک و خانواده هستند.

روانشناسان کودک ،کاردرمان ها و گفتار درمان ها باید در گفتگوهای به موقع با والدین در مورد خطرات رشدی که کودکشان با آن مواجه است، مهارت پیدا کنند، هر چند کودک کوچک و هر چقدر هم علائم خفیف او ممکن است خفیف باشد.

ما همچنین باید به والدین آموزش دهیم که در ماه‌ها و سال‌های اولیه کودک در حال رشد چه انتظاراتی داشته باشند و با زنگ خطر ها آشنا باشند

پس علائم اولیه چیست ؟

والدین باید نسبت به چه چیزهایی توجه ای ویژه داشته باشند ؟

نوزاد کامل ما ممکن است خوب بخوابد، خوب تغذیه کند و تمام نقاط عطف حرکتی خود را برآورده کند، اما همچنان ممکن است در دو سال اول زندگی خود علائمی از رشد ارتباط اجتماعی غیر معمول را نشان دهد.

در 12 ماهگی، کودک شما باید با اشاره کردن، دنیای خود را با شما در میان بگذارد، به ویژه برای نشان دادن چیزی به شما نه صرفا درخواست کردن. 

وقتی می‌خواهید چیزی را به او نشان دهید، او باید از نظر شما پیروی کند و شما را دنبال کند. وقتی فرزندتان نام او را صدا می‌زنید، باید به سمت شما جهت‌ گیری کند.وبرای دریافت پاسخ نباید چندین بار این کار را انجام دهید.رفتارهای تقلیدی مانند دست زدن به خداحافظی و کف زدن در اواخر سال اول زندگی ظاهر می شود و علاقه فزاینده ای به بازی با اسباب بازی ها و وانمود کردن بازی تا سال دوم افزایش می یابد.

کلمات اولیه حداقل در 18 ماهگی ظاهر می شوند و کودکان باید تا دو سالگی به آنها بپیوندند.

این نکته رو باید یاد اور بشیم که اینکه کودک به اسم خودش واکنش نشون نمیده .حتما به این معنا نیست که کودک شما مبتلا به اختلال اوتیسم{asd}است .همانطور که قبلا توضیح داده شد برای تشخیص این اختلال باید ارزیابی دقیق و اصولی انجام شود 

اما به صورت کلی شما می توانید بعد از صحبت با متخصص مورد نظر تمرین هایی برای افزایش توجه و واکنش به اسم کودک انجام دهید

 در ادامه خواهید دید که مرحله به مرحله چگونه می توانیم توجه و واکنش کودک را نسبت به نام خود بالا ببریم 
{کاربردی برای کودکان  اوتیسم و کودکان با تاخیر های شناختی و مشکلات تمرکزی}

مراحل تمرین با کودک برای افزایش واکنش دهی به نام خود:

1-اولین کاری که باید بکنیم این است که به کودک اموزش بدیم در زمان ها و مکان هایی که "عامل حواس پرتی و عدم تمرکز  برای کودک کم است" کودک بتواند به نام خود واکنش نشان دهد.
برای این کار اورا به اتاق یا محلی ببرید که خلوت باشد .اسباب بازی ها و موارد جلب کننده دیگر کم باشد."حتما چیزی برای پاداش و جایزه در نظر داشته باشید "
هنگامی که در اتاق کودک کمی از شما دور شد اسم او را صدا بزنید و هر بار که به سمت شما سربرگرداند به او جایزه بدهید و علت جایزه را بیان کنید مثلا :اسم خودت رو شنیدی خوشتیپ؟یا اسم ات رو صدا زدم که برگشتی ؟
اگر کودک به سمت شما برنگشت :نام اورا بلندتر بگویید . نوعی هیاهو  مانند تکان دادن یک وسیله یا ضربه زدن به میز یا در و یا بالا و پایین کرد و تغییر لحن صدا و..ایجاد کنید .  
این کار را تکرار کنید تا در 80 درصد مواقع کودک{در محیط منزوی} با شنیدن اسم خود به سمت شما برگردد. به یاد داشته باشید که جلسات کوتاه تر اما به تعداد بیشتر بهترین نتیجه رو برای کودکتون رقم میزنه.

2-حالاکه  کودک در محیط  تقریبا بدون عامل حواس پرتی به اسم خود واکنش نشان میدهد .میخواهیم کمی عامل حواس پرتی را افزایش دهیم و تمرکز اورا بالاتر ببریم :
مکان تمرین را عوض کنید و در مکانی بروید که شلوغ تر از مکان قبلی است و عامل حواس پرتی در ان محیط وجود دارد .به یاد داشته باشید که :در این مورد کودو عامل حواس پرتی دارد و ما با گفتن نام او در این محیط شلوغ می خواهیم او از بازی و یا... خارج شود و به اسم خود واکنش دهد پس قطعا این مرحله سختی برای کودک است .
پس با هربار صدا زدن کودک کمی مکث کنید و به او اجازه دهید تا حواس خود را جمع کند .از سرگرمی خود خارج شود و پاسخ شمارا بدهد و البته جایزه دریافت کند
این کار را ادامه دهید تا در 80 درصد اوقات پاسخ شمارا بدهد.

3-در این مرحله میخواهیم کودک در یک محیط  بدون ساختار به نام خود  واکنش  دهد زمانی ک بیرون هستید نام اورا صدا بزنید
اگر پاسخ داد به او پاداش دهید و علت پاداش را حتما بیان کنید .اگر پاسخ نداد صورت خود را نزدیک کودک بیاوردی و اسم ان را با لحن های مختف تکرار  کنید .تا به شما پاسخ میدهد .
به یاد داشته باشید که ما به دنبال کمال نیستیم و این طبیعی است که اگر کودک مشغول بازی با همسالان خود یا اسباب بازی مورد علاقه خود است یا به نوعی درگیر است دیرتر به اسم خود واکنش دهد